Shprehja “Jeto për Zotin, jo për njerëzit” ka një domethënie të thellë filozofike dhe shpirtërore. Ajo i bën thirrje individëve që të jetojnë dhe të veprojnë me ndershmëri, përkushtim dhe drejtësi, duke u mbështetur në vlera të larta morale dhe shpirtërore, dhe jo për t’u përshtatur me pritshmëritë e ndryshueshme të shoqërisë.

Në këtë kontekst, “Jeto për Zotin” nënkupton një jetesë që është e përqendruar në dashurinë dhe shërbimin ndaj Krijuesit, që është e mbushur me një sens të thellë përgjegjësie dhe devotshmërie. Kjo është një thirrje për të jetuar me qëllim dhe kuptim, dhe për të bërë veprime të cilat janë të drejta dhe të udhëhequra nga një besim i fortë.

Ndërsa “jo për njerëzit” na kujton se nuk duhet të lejojmë që opinioni i tjerëve të na udhëheqë ose të na formojë veprimet, por duhet të jetojmë sipas një kod moral që është më i thellë dhe më i qëndrueshëm, që përputhet me vlerat e Zotit dhe me ndihmën që ai ofron për t’u udhëzuar në jetën tonë.

Kjo shprehje gjithashtu nënkupton se nuk duhet të ndjekim pasionet, dëshirat ose kërkesat e shoqërisë, që shpesh mund të jenë të pasinqerta ose të gabuar. Përkundrazi, duhen ndjekur parimet që çojnë drejt një jete të virtytshme, të vërtetë dhe të mbushur me paqe shpirtërore.

Në thelb, është një mesazh që nxit përkushtimin dhe devotshmërinë ndaj një qëllimi më të lartë dhe më të qëndrueshëm, dhe jo ndaj një ideali të kalueshëm që mund të ndryshojë me kohën dhe situatat e ndryshme sociale.